Kategoria: Aktualności, Informacje
„Stalowy świt” – wytop stali w piecu elektrycznym (tekst + wideo)
• Jak powstaje stal?
• Czy nadaje się do recyklingu?
• Do czego jest używana?
• I czy możemy bez niej żyć?
Żelazo wytapiane w wielkim piecu - technologia twórcza
Ruda żelaza, koks i topniki trafiają do wielkiego pieca. Piec poprzez dysze podgrzewany jest do temperatury 1000°C. Powstała surówka kadziami transportowana jest do konwerterów, gdzie jest oczyszczana, po czym w płynnej formie trafia na linię ciągłego odlewania, gdzie uzyskana stal jest formowana na slaby lub kęsy. Dalsza obróbka to proces walcowania, dzięki któremu stali nadawana jest forma, którą możemy dostrzec wokół siebie, na przykład: blachy, pręty, kształtowniki gorąco- i zimnowalcowane czy popularne ostatnimi laty profile zamknięte. Po odpowiedniej obróbce stają się podstawowymi elementami konstrukcji budowli, samochodów, infrastruktury drogowej. Stal raz jest schowana, jak na przykład w konstrukcji mostu, innym razem jest cała „na wierzchu” – to na przykład obudowa pralki czy… nożyczki. Można by tak wiele wymieniać, ale też można pokusić się o stwierdzenie, że na przestrzeni wieków stal stała się swoistym produktem pierwszej potrzeby do rozwoju świata.
Stal wytapiana w piecach elektrycznych - technologia odtwórcza, a może lepiej: przetwórcza
Stal wytapiana w elektrycznych piecach łukowych to nic innego jak recykling. Tu wsadem nie jest ruda żelaza, którą najpierw trzeba wydobyć, a stalowy złom, który powstaje w wyniku wycofania z eksploatacji zużytych sprzętów. Sprzętów, które zużywamy my, konsumenci. I nie można odrzucić tezy, że może się tak zdarzyć, że będziemy używali metalowego przedmiotu powstałego na bazie stali, która wcześniej była użytkowana przez naszego dziadka czy wujka, na przykład:
1. Dziadek miał brzytwę, ta po latach trafiła na złom, złom trafił do elektrycznego pieca,
2. Wujek kupił maszynki do golenia, których żyletki pochodziły z wytopu z pieca, do którego trafiła brzytwa dziadka. Żyletki się zużyły, więc razem z maszynką trafiły do pieca,
3. Po jakimś czasie wnuk owego dziadka z punktu nr 1 kupił elektryczną maszynkę do golenia z ostrzami wyprodukowanymi ze stali wytopionej w piecu z punku nr 2 tej opowieści.
Jak widać na bardzo uproszczonym przykładzie, stal można przetwarzać na nowy produkt baaardzo wiele razy i to bez potrzeby „grzebania w ziemi”.
Czy 90 = 1500?
Jak podaje portal Chic.pl, powołując się na ACS Energy opracowano nową elektrochemiczną technologię, która w przyszłości ma zastąpić wielkie piece. W owej technologii produkcji żelaza redukcja jego tlenku zachodzi w temperaturze 90°C, co znacznie ogranicza zużycie energii.
Tu już nie będę się pastwił na Czytelnikami i samym sobą, więc nie napiszę, że ta technologia znacznie ogranicza emisję gazów cieplarnianych, z których jeden nazywa się dwutlenkiem węgla, a bez niego nie można żyć.
Czy 90° może być równe 1500°C? Być może kiedyś będzie można na przemysłową skalę użyć cudownej technologii, ale nakładanie dzisiaj dodatkowych podatków (za które płaci klient końcowy), co skutkuje brakiem konkurencyjności europejskich producentów, a może zakończyć się całkowitym wyprowadzeniem przemysłu z Europy, jest działaniem nieracjonalnym, nielogicznym, wręcz – szkodliwym. Ale cóż, może taki jest plan, byśmy byli biedni, ale szczęśliwi? To podpowiem decydentom i miłośnikiem nakładania nowych podatków i poszerzonych ograniczeń.
Mam taką zasadę, że nie wyrzucam starej szczotki do zębów, kiedy jeszcze nie kupiłem nowej.
Tymczasem zapraszam na 4-minutowy film pokazujący wytapianie surówki w elektrycznym piecu. Na nagraniu słychać groźne dźwięki, które choć trochę oddają atmosferę, kiedy przebywa się niedaleko „bestii” w akcji. Całość została opatrzona komentarzem w formie napisów, więc koniecznie trzeba je włączyć (litera „C” na klawiaturze), jeśli są domyślnie wyłączone. I oczywiście: dać sporą głośność i pełny ekran. Miłego oglądania!
Stal w elektrycznym piecu łukowym wytapiana jest w temperaturze powyżej 1500°C.